O CONCELLO PARECE DESENTENDERSE DO MANTEMENTO MÍNIMO QUE REQUIRE UN ESPAZO DESTAS CARACTERÍSTICAS
“Parque Natural dous Veciños”. O concello colocou un gran cartel á entrada, nun espazo que comparte localización con postes e cables eléctricos, presaxio do que lle espera aos veciños que se penetren no bosque. O espazo que a páxina web do concello de Oleiros cualifica como “Parque forestal… pulmón verde do concello… onde pasear entre frondosos castiñeiros, carballos…” contrasta coa triste realidade da deterioración que presenta actualmente. O Partido Popular de Oleiros leva tempo poñendo de manifesto a evidente falta de mantemento nas infraestruturas municipais.
Sen ir máis lonxe, no Pleno celebrado onte á noite no Concello no que se sometían a votación os orzamentos de 2024, o grupo do PP presentou unha batería de emendas parciais -unha vez que foi rexeitada a emenda á totalidade-, solicitando incrementar a partida orzamentaria destinada ao mantemento de parques e xardíns, que foi rexeitada co voto en contra de Alternativa dúas Veciños.
“O rexeitamento para dedicar máis recursos á conservación do Bosque dous Veciños é a demostración práctica que o grupo de goberno considera que o parque ofrece un óptimo estado de conservación. Desde o Partido Popular de Oleiros convidámoslles a que dean un paseo polo parque. Talvez entón o alcalde déase conta que o termo que mellor define a este espazo é o de “xungla”, @teniendo en cuenta o lamentable estado de abandono que presenta”, manifestou a portavoz municipal do PP, Loli Silva.
“Camiños case desaparecidos entre as silvas, tramos de madeira que lles tiveron que poñer unha malla plástica para evitar resbalones e caídas… Ata as mascotas camiñan con dificultade… E capítulo á parte merecen as papeleiras, carteis informativos, bancos e mesas sen mantemento… Non se trata de urbanizar o bosque, pero si cremos na necesidade de entresacar a masa forestal protexendo a vexetación autóctona de valor, definir, habilitar e marcar itinerarios claros e seguros con solucións acertadas de drenaxe e unha preocupación constante polo desenvolvemento da masa arbórea, caídas de árbores, ramas, roza de zarzales,…”, concluíu Loli Silva.
