Dentro do convenio de colaboración entre o Concello de Carballo e a Fundación Manuel Facal, está previsto a organización dunha serie de actividades de Homenaxe polo 80º aniversario do artista Manuel Facal e que se desenvolverán ata fin de ano.
O novo acto celebrarase o xoves 19 de outubro ás 20:30 horas no Espazo Casino 1889. Tomará a palabra Miguel Anxo Fernán Vello, en nome da comisión organizadora, para dar a benvida ao público asistente e presentar aos invitados á mesa redonda, Correa Corredoira, Manuel Vilariño e Xosé Antón Castro e falar con Manuel Facal sobre as artes plásticas contemporáneas en Galicia.
Correa Corredoira. A Coruña, 1952. Os seus primeiros pasos en debuxo son de estilo figurativo sobre temas eróticos e dionisíacos. Recibiu unha bolsa do Seminario de Estudos Cerámicos de Sargadelos, participando nun curso de cerámica. Xunto con Mon Vasco e Xaime Cabanas foi un dos fundadores do colectivo de comunicación obxectual Galga, movemento de vangarda anterior a Atlántica 80, co que tamén participa en todas as súas mostras, dándose a coñecer no panorama ibérico. Nesta época fai pintura especialista influído polo expresionismo abstracto, o soporte-superficie e a arte pobre. En 1979, viaxou a México para iniciarse na augaforte. Alí quedou impresionado pola mitoloxía das culturas precolombina sque incorporou á súa temática dentro dunha estética expresionista, con atención ás texturas. En 1985, fundou Gruporzán, no que edita obra gráfica. Desde o ano 90 a súa pintura evolucionou da figura humana cara á paisaxe. A Rosa dos ventos, praciña de mosaico situada ao pé da Torre de Hércules, é a súa obra pública máis significativa. En 1998 iniciou unha serie de mariñas afastándose do naturalismo ao que acostumaba e retornando cara a un problema espacial no que o teito é a cor. En 2007 publicou Pintor por Italia, conxunto de apuntamentos das dúas viaxes polo ese país. A palabra e a imaxe fúndense para transmitir as impresións do pintor.
Manuel Vilariño. A Coruña, 1952. Fotógrafo, poeta, pintor e inventor de realidades. Premio Nacional de Fotografía, outorgado polo Ministerio de Cultura de España en 2007. En 2007 a súa obra representou a España na 52ª Bienal de Venecia. A súa traxectoria fotográfica, na que conviven o branco e negro e a cor, iníciase nos anos 80, como un continuación, intento de fusión, valores da natureza con aspectos de cariz cultural, nun obxecto infantil que oscila entre os extremos do relixioso e o profano, do sacro e do proscrito. O seu interese pola poesía, os místicos, e os discursos filosóficos, o tránsito entre as luces e as sombras da súa concepción da fotografía como unha escena na escena das entrañas e profundidades do pensamento poético. Nocións en torno ao límite, o sacro, o sublime, ou a soidade do tempo no recordo da vida e a morte, repouso nas metáforas das súas composicións, dunha beleza austera, protagonizadas por animais, acompañados ás veces doutros elementos alegóricos como caveiras, froitas ou ferramentas.
Xosé Antón Castro. Muxía, 1953. Licenciado en Historia da Arte e Arqueoloxía pola Universidade de Santiago de Compostela e doutor en Arte pola Universidade Complutense de Madrid. Ampliou os seus coñecementos de arte contemporánea no MOMA de Nova York. Foi director da sección de Artes Plásticas da Dirección Xeral de Cultura da Xunta de Galicia, organizador da Bienal de Arte de Pontevedra e conservador do CGAC en Santiago de Compostela. Foi profesor no Liceo Internacional de París e na Universidade de Vigo.
