
Orquestrou dúas mocións de censura para usurpar a alcaldía de Oleiros. A primeira, en 1981, promoveuna contra o seu compañeiro e alcalde sendo parte da candidatura e do goberno municipal. A segunda, en 1985, a través da conspiración con forzas de moi distinto signo político.
O Partido Popular de Oleiros non sae do seu asombro ao contemplar o lamentable espectáculo, da máis absoluta hipocrisía, que está a dar Ángel García Seoane, Alcalde de Oleiros, en relación coas mocións de censura, tanto a que relevou do seu cargo á alcaldesa de Fisterra o pasado 19 de agosto, como a que relevará ao Alcalde de Carral a próxima semana.
García Seoane cargouse “”, tras as eleccións de 1979, ao alcalde Xosé Lois Martínez, que encabezara a candidatura dos veciños, na que García Seoane concorría como número dous e que lle levou entón e por primeira vez á Deputación. Foi unha moción de censura que gañou aínda que permitiu permanecer no cargo a Martínez deixando claro quen tiña o control e o mando do Grupo Municipal e, polo tanto, do Concello.
Nas seguintes eleccións, xa como Alternativa dúas Veciños, recibiu un duro castigo nas urnas pero volveu conspirar contra o alcalde, o socialista Do Monte.
Coas demais forzas políticas e parte dos concelleiros socialistas que traizoaron a De o Monte, auspiciou unha nova moción de censura, que o levaría a el á Alcaldía -na que se ha enquistado ata o día de hoxe- pois, aínda que estivo inhabilitado, non deixou de exercer como alcalde, utilizando a Esther Pita para manter o poder real.
Estes “antecedentes” non son moi coñecidos entre a poboación de Oleiros, @teniendo en cuenta o tempo transcorrido e o incremento da mesma.
Pero para o Partido Popular resulta case cómico ver a teatralización dos acontecementos emprendida por García Seoane, mostrando uns niveis colosais de indignación por aquilo no que el se pode considerar un mestre e precursor.
Deja un comentario
Lo siento, debes estar conectado para publicar un comentario.